Wat is DNS-service en DNS-server?

DNS-service, ook wel het Domain Name System genoemd, is een kernservice van internet. De belangrijkste functie is om domeinnamen om te zetten in IP-adressen die gemakkelijk door computers kunnen worden herkend, zodat gebruikers gemakkelijk naar een website kunnen gaan zonder dat ze lange reeksen van specifieke cijfers en letters hoeven te onthouden.

In het bijzonder kan DNS-service worden onderverdeeld in recursieve resolutieservice, root-domeinnaamservice, TLD-domeinnaamservice en gezaghebbende domeinnaamservice.

Een DNS-server (Domain Name Server), ook wel nameserver genoemd en is verantwoordelijk voor het leveren van DNS-services. Het houdt verschillende soorten records bij. De DNS-servers omvatten recursieve resolvers, rootservers, TLD-servers en gezaghebbende servers, die samenwerken om gebruikers van IP-adressen te voorzien.

De volgende afbeelding is het stroomschema van DNS-servers.

• Recursieve resolver: Ook bekend als DNS-resolver, meestal beheerd door een ISP. Het is de eerste stap in een DNS-query. De recursieve resolver slaat het uiteindelijke antwoord voor elke uitgevoerde query op in de cache en bewaart het voor een bepaalde tijd (time-to-live genoemd). Wanneer een recursieve resolver een recursief queryverzoek van een gebruiker ontvangt, als er caches zijn, zal deze het in de cache opgeslagen antwoord direct gebruiken om snel te reageren zonder te hoeven communiceren met een andere DNS-server. Als dat niet het geval is, zal het op zijn beurt verzoeken naar de rootserver sturen en vervolgens een ander verzoek naar de TLD-server sturen nadat het het eerste antwoord heeft gekregen, en vervolgens het laatste verzoek naar de gezaghebbende server sturen en uiteindelijk het IP-adres als antwoord krijgen en teruggeven aan de gebruiker.
• Rootserver : Er zijn 13 root-domeinnaamservers in de wereld, en één is de belangrijkste rootserver in de Verenigde Staten, die wordt beheerd door Network Solutions, een Amerikaans internetbureau. De andere 12 zijn secundaire rootservers, waarvan 9 in de Verenigde Staten, 2 in Europa (geplaatst in het VK en Zweden) en 1 in Azië (geplaatst in Japan). Als er geen antwoord in de cache is, zal de resolver een queryverzoek naar de rootserver starten. De rootserver registreert de domeinnaam op het hoogste niveau (.com, .net, .org, enz.) en de bijbehorende hoster. Nadat de recursieve resolver het eerste antwoord heeft gekregen, stuurt deze een ander verzoek naar de TLD-naamserver.
• TLD-server: TLD is de domeinnaam op het hoogste niveau in het domeinnaamsysteem en de TLD-naamserver beheert alle domeinnaaminformatie van het generieke topniveaudomein. In juli 2015 waren er 1.058 topleveldomeinen, onderverdeeld in twee categorieën: generieke topleveldomeinen en topleveldomeinen voor landen/regio's. De meest voorkomende gTLD's zijn: .com, .org, .net, .edu en .gov. Een land-topniveaudomein verwijst naar een domein dat specifiek is voor een land of staat. Bijvoorbeeld .cn, .uk, .us, .de, .jp, enz. Wanneer de TLD-server een queryverzoek voor een bepaald topniveaudomein ontvangt van de recursieve resolver, informeert de corresponderende topleveldomeinserver de recursieve resolver van het antwoord en stuurt het naar de gezaghebbende server om de volgende query te starten.
• Gezaghebbende server: een gezaghebbende server wordt ingesteld door de domeinnaamregistrar voor een specifieke domeinnaam (zoals "www.ipshu.com"), die wordt gebruikt voor het beheer (toevoeging, verwijdering, wijziging, enz.) van het specifieke domein naam zelf. Hier vindt de recursieve resolver het IP-adres van de webserver die overeenkomt met het domein en stuurt het IP-adres terug naar de recursieve resolver. Een gezaghebbende server is meestal de laatste stap in de verwerking van het vinden van een IP-adres.

Wanneer de recursieve resolver van de ISP het IP-adres ontvangt, stuurt hij de informatie terug naar de webserver via de pc van de gebruiker, en de webserver stuurt de overeenkomstige informatie terug naar de gebruiker volgens de inhoud die door de domeinnaam wordt gevraagd, zodat de gebruiker uiteindelijk kan de verwachte inhoud verkrijgen.